سلام بچه ها 
از وقتی که پسرا برنگشتن این وب بیشتر شبیه یه سالنامه شده برام!
هر از گاهی میام سر میزنم و اتفاقای سالهای قبلو که ثبت مردم و میخونم و مو به تنم سیخ میشه
از اینکه چقدر سریع خیلی اتفاقا تبدیل به عادت میشن و پشت سر میذاریمشون
من وقتی اینجا رو ساختم ۱۶ سالم بود و الان ۲۳ سالمه...
اتفاقی که الان زندگی عادیمونو به خاطرش از دست دادیم اتفاقای اخیر ایرانه:)
دلامون به تنگ اومده و خیلیا دیگه کنارمون نیستن(یاد و نامشون ابدی)
خیلیاتونم بهم لطف دارین و هنوز یادم میکنین دوستون دارم و این وبلاگ هنوز به عشقتون سرپاست
به امید روزای قشنگ
این روزا مراقب خودتون باشین🤍
